Dok pojedine države omogućavaju svojim građanima da i po nekoliko nedelja uživaju na odmoru, postoje one kod kojih je rad na prvom mestu
Tako je Luksemburg zemlja u kojoj radnici imaju pravo na 36 dana odmora godišnje, a Kina svojim zaposlenima daje svega pet radnih dana godišnjeg odmora, piše CDM.
Kineski zakon o radu propisuje da svi oni koji imaju radno iskustvo kraće od 10 godina, ostvaruju pravo na svega pet radnih dana godišnjeg odmora. Broj dana godišnjeg odmora raste srazmerno trajanju karijere, pa tako oni koji rade duže od 10, a manje od 20 godina mogu da odmaraju 10 dana godišnje, a oni koji rade duže od 20 godina imaju godišnji odmor u trajanju od 15 radnih dana. Naravno, to nisu jedni dani u godini kada Kinezi nisu uposleni. U Kini radna nedelja traje šest dana, a pored slobodnih dana tokom sedmice, građani su slobodni i tokom državnih praznika kojih u ovoj državi ima ukupno 11.
Totalna suprotnost Kini je Luksemburg. U ovoj državi, svi stariji od 55 godina bez obzira na dužinu radnog staža imaju pravo na čak 36 radnih dana godišnjeg odmora. Građanima koji imaju više od 50, a manje od 54 godine, godišnji odmor traje dva dana kraće – 34. Oni koji nisu prešli 50 godina, odmaraju 32 radna dana godišnje. Uz to, Luksemburg ima 11 državnih praznika, tokom kojih se takođe ne radi.
Srbija se, kao i većina zemalja na svetu, nalazi na zlatnoj sredini između Kine i Luksembruga po broju dana godišnjeg odmora. Zaposleni imaju pravo na godišnji odmor u trajanju od 20 radnih dana. Identična je situacija i u Albaniji, Australiji, Belgiji, Bosni i Hercegovini, Bugarskoj, Hrvatskoj, Kipru, Češkoj, Nemačkoj, Grčkoj, Mađarskoj, Iraku, Španiji, Crnoj Gori, Severnoj Makedoniji, Rumuniji, Rusiji, Sloveniji i Švajcarskoj.
Nešto više sreće imaju oni koji žive u Španiji – 22 dana, oni u Finskoj, Francuskoj, Austriji ili Švedskoj odmaraju tri dana duže, piše CDM.
Kada se govori o državama u kojima radnici imaju pravo na kraće odmore na vrhu liste nalazi se Japan. U ovoj državi u oni koji tek počinju radni odnos imaju pravo na deset dana godišnjeg odmora. Sa svakom narednom godinom staža, dužina njihovog odmora se povećava za jedan dan, dok ne dođe do krajnje granice od 20 dana godišnjeg odmora.
Mali broj dana godišnjeg odmora ima i Turska u kojoj se broj slobodnih dana povećava po istom principu. Oni koji rade manje od pet godina imaju pravo na odmor od 14 radnih dana, 20 radnih dana imaju oni koji rade do 15 godina i 26 dana oni koji maju više od 15 godina staža.
(izvor: Kamatica)
